Toerweekend 2018 (10 t/m 13 mei)

Het toerweekend is al weer een tijdje achter de rug. Het waren prima ritten gereden met stralend mooi weer. Alleen de heenreis begonnen we met regen en ook onderweg hebben we regen gehad. Zo rond de de klok van 16:00 kwamen we aan in het plaatsje Veldenz bij ons Hotel. De gastvrouw stond ons al op te wachten. We  werden begeleid naar de loods waar we onze motoren konden stallen. Nadat de motoren onder dak waren gezet, was het tijd voor een heerlijke pot bier. De sleutels van de kamers werden ondertussen uitgedeeld en we konden de bagage naar de kamer brengen. Via een kleine binnenplaats kwamen we in het hotelgedeelte. Een eenvoudige maar schone kamer troffen we aan. Een groot balkon met uitzicht op de wijnranken. Na een heerlijke douchebeurt was de tafel gedekt en konden we aanschuiven voor een heerlijk diner. De avond werd gevuld door een korte wandeling en daarna bier. Het was al laat toen we naar onze kamers gingen. Dan is 3-hoog best veel trappen . Na nog een afzakkertje met Gijs en Ina op het balkon werd al snel ons mandje opgezocht. De volgende dag stond er weer een tocht van 250 km op het programma. 
Dag 2: De vrouwen achterop en om ongeveer 09:30 gingen we op weg richting de Moezel. Bij Piesport werd de moezel overgestoken en via mooie wegen werd stevig doorgereden. Door mooie dorpjes., langs wijnranken en  mooie slingerweggetjes met als einddoel Kirn. Al na ruim 50 km had ik zin in een bak koffie. Toch te laat gemaakt  de vorige avond? In Manderscheid werd een mooi terras gevonden en al snel zaten we allemaal aan een heerlijke kop koffie en een groot stuk gebak. Nadat iedereen het gebak naar binnen had gewerkt en het sanitair bezocht had, werd de reis vervolgt.  We bereikten de Moezel weer en bij Reil werd deze weer overgestoken. Mooie route langs de moezel. De Moezel werd verlaten en via  mooie kronkelwegen kwamen we aan in Rhaunen. Het was al weer even geleden dat we iets gegeten en gedronken hadden dus werd er een restaurant gezocht. Bij Goldener Anker  werd er gestopt om de inwendige mens te voorzien van het broodnodige voedsel. Het zag er niet erg druk uit, maar een man die volgens mij al de  pensioengerechtigde leeftijd had bereikt stuurde ons gelijk al achterom naar de tuin. We mochten niet met de tafels en stoelen schuiven en bij nader inzien leek ons dat ook verstandig. Ook die waren net zo oud als de waard. We vroegen ons al af of we wel iets te eten  konden krijgen. Toch wist de oude man iets te voorschijn te halen wat op een menukaart leek. De één waagde zich aan een kindermenu en de ander ging toch de uitdaging aan en koos voor de soep of salade. Het smaakte prima en de  kok kreeg alle lof. Snel weer onderweg naar Kirn. Een smal weggetje steil omhoog bracht ons boven bij Kyrburg. Een prachtig uitzicht over het dal, maar de ruime lokte. Dus een klim naar boven en daar bleek het uitzicht nog mooier.. Na de nodige fotoshoots begonnen we an de afdaling. Het lukte mij om het wiskeymuseum nog even open te krijgen en we mochten  een blik werpen in de gewelven. Ik wist niet dat er zoveel soorten wiskey bestonden. Indrukwekkend. Na de nodige kwijlmomenten de motoren maar weer gestart voor het volgende deel van de route. We moesten nog 100 km tot aan het hotel en volgens mij verlangden de vrouwen wel naar het hotel. In rap tempo werden deze kilometers afgelegd en mooi op tijd kwamen we weer terug bij het hotel. Het was een mooie dag, goed weer, mooie plekjes bezocht en fijn gereden. ’s Avonds werd er besloten om het nabijgelegen  Bernkastel te bezoeken. Een plaatsje aan de Moezel. Met 2 taxi’s werden we aan de moezel afgezet. Beetje gewandeld en daarna op een terras genoten van het uitzicht. Weer aangekomen in het hotel werd er nog een afzakkertje genomen en een stuk vroeger dan de vorige dag werden de kamers opgezocht. De volgende dag zouden Aart, Bart en Bertus weer terug rijden naar huis. Peter, Gerrit, Gijs en ik bleven nog een dag. Lucia en Ina hadden besloten om in het hotel te blijven en te gaan  wandelen. 
Dag 3: Na een stevig ontbijt werden de motoren uit de stalling gehaald en werd er afscheid genomen van de vrouwen die achterbleven. Ik wilde nog even naar de panorama weg bij Piesport om even samen van het uitzicht te genieten. Daarna scheiden ook onze wegen. We hadden een route van 250 voor ons liggen. In rap tempo gingen we op pad. De kilometers vlogen onze de wielen weg en er werd een klein stukje door  Luxemburg gereden. Echter snel de brug over en weer Duitsland in. Na verloop van tijd werd het weer tijd voor iets drinken. In een klein dorpje werd een mooi terras gevonden. Prachtige omgeving en mooi uitzicht. Heerlijk genieten daar. Het was prachtig  weer, dus alle tijd. Na nog een cola toch de motor maar weer gestart. We werden tenslotte ook weer opgewacht in Veldenz. Het tempo zat er weer goed in en het ging voorspoedig. Nog 1 pistop voor de inwendige mens en weer snel door. Het laatste stuk richting hotel werden we voorgegaan door een lokale held. In een stevig tempo werden de lokale bochtige wegen genomen en toen  we rond 17:00 uur weer bij het hotel arriveerden werden we door de vrouwen al opgewacht. Snel de motoren in de stal en aan een welverdiende pint. Of we op tijd wilden eten, want er was die avond live muziek in het hotel. Op tijd douchen en aan tafel. Een heerlijke maaltijd werd ons weer voorgeschoteld. Dat was echt de afgelopen dagen perfect. Ik zal de details van de avond jullie besparen, maar het was super gezellig. Het bleek dat sommigen verborgen talenten hebben. Misschien beter om dat ook maar verborgen te houden. Het zat er ook voor ons op.
Dag 4: Al vroeg uit de veren. Alles weer proberen in de koffers te proppen.  Dat is toch lastiger als je alles niet netjes opvouwt. Uiteindelijk willen ze toch dicht en na een heerlijk  ontbijtje afscheid nemen van het hotel en de koffers aan de motor hangen. Het regende en besloten werd om de snelste weg naar huis te nemen. Aangezien we in een hele mooie omgeving zaten bleek het eerste stuk toch ook wel mooi te zijn. Ondertussen bleef het regenen. De snelweg werd bereikt in de stromende regen reden we richting het noorden. Het was druk op de weg. Blijkbaar waren meer mensen, Duitsers en Nederlanders , op het idee gekomen om die kant op te gaan. Dit en de nodige wegwerkzaamheden zorgden voor veel files. De Duitse automobilisten maakten echter ruim baan en we konden vrij eenvoudig tussen de files door. Daar kunnen wij nederlanders nog wel iets van leren.  Na een korte plaspauze en tankbeurt werden de motoren weer richting huis gestuurd. Ondertussen was het nog steeds niet droog. Doorweekt werd een laatste stop gehouden bij La Place in Venray. Even heerlijk bij de kachel en iets warms naar binnen kunnen werken voelde heerlijk. Toch op een gegeven moment de natte boel maar weer aangetrokken om het laatste stuk naar huis te volbrengen. In de buurt van Apeldoorn werd het droog. Je wist bijna niet meer hoe dat voelde. Voldaan, werd bij thuiskomst de motor in de garage gezet. Gelukkig is er niets gebeurd en is iedereen weer veilig thuis. Met een goed gevoel kijk ik terug op deze dagen waarin we bijna 1300 kilometer hebben gereden.

NB. De foto’s van dit weekend staan in het fotoalbum.

Jan Maes